اقـــــــوى حـــــــب 33

الحلقة 33
قامت ايناس وهى مش عايزة ترد على ايهاب
"استحملى ياحبيبتى معلش انا كمان استحملت طريقة اهلك معايا وتعاليهم عليا علشان بحبك...اتقدمتلك واترفضت واتقدمت تانى برضه علشان بحبك مهمنيش كرامتى علشانك مش قادرة تستحملى ظروفى شوية"
"ما انا مستحملة وساكتة اهو علشان خاطرك بس اعمل ايه لما اتضايق اتكلم مع مين يعنى"
عيطت ايناس من خنقتها... حضنها ايهاب وهو بيحاول يخفف عنها
"بابا قدامه سنة تقريبا ويطلع معاش وهو وعدنى انه هيدينى المكافأة بتاعته اجيب بيها شقة وعارف انها هتكون شقة عادية ..."
"اى شقة ياايهاب بس نبقى انا وانت لوحدنا"
"حاضر ياحبيبتى... متزعليش منى "
"انا مش ممكن ازعل منك ابدا"
"طيب يالا ننزل نتغدا مع بعض وبعدين نروح لامل"
مسحت ايناس دموعها وهى بتضحك له علشان حست قد ايه هو متضايق علشانها

فى المستشفى... جه مازن
"ايه ياماما اخبارها ايه"
"الحمدلله فاقت وسألت عليك... انت كنت فين"
"كنت بجيب دوا مش موجود فى المستشفى روحت اجيبه من بره واتصلت بيا ولاء قالتلى على حاجة مهمة روحت المجلة خلصتها وجيت"
"مقلتش هتسمى ابنك ايه"
"لما امل تصحى هنسميه مع بعض"
راح وقف جنبها يبص لها.... كان شعرها على وشها
رجع شعرها لورا... وشد الغطا عليها
صحيت من النوم
"مازن"
"حمدالله على سلامتك... عاملة ايه دلوقتى"
"تعبانة اوى حاسة بألم جامد"
"معلش ياحبيبتى هتبقى كويسة ان شاءالله... شدى حيلك بسرعة علشان فيه خبر حلو ليكى"
"خبر ايه"
"فاكرة المسابقة اللى اشتركتلك فيها كسبتى الجايزة الاولى مبروك"
"بجد... يعنى النهاردة فرحتى فرحتين ابننا والجايزة"
"الحمدلله ان شاءالله تبقى حياتنا كلها افراح"
الام"ربنا يسعدكم يارب ومبروك ياامل... هتسموا ابنكم ايه"
مازن"ايه رايك ياامل...نسميه ايه؟؟؟ايه؟؟"
امل"انا نفسى اسميه عمر"
مازن"جميل عمر... عمر مازن الله اسمى حلو اوى"
وضحكت امل ومقدرتش تكمل ضحكتها ومسكت بطنها من الالم

فى بيت امل ومازن.... واقفين كلهم امل ومازن ماسكين عمر وايناس وايمن وشروق
حوالين السفرة اللى فى وسطها تورتة بصورة عمر ووسطها شمعة واحدة... وكلهم بيغنوا
"happy birthday to youuuuuuuuuuuu"

بعد ما خلصوا وقفت امل تقطع التورتة وايناس بتساعدها
وشروق اخده عمر فى حجرها وبتهزر معاه
مالت ايناس على امل
"شروق بتحب عمر اوى... بتصعب عليا لما بشوفها كده"
وبصت امل لشروق وهى بتضحك مع عمر
"ربنا يديها يارب ... مازن بيقولى ان ايمن قاله ان الدكتور قالهم طول ما نفسيتها تعبانة كده العلاج ممكن يطول"
اخدوا الاطباق وراحوا قعدوا معاهم فى الصالون
عمر شبط فى مازن ...قعد يعيط ويبص لمازن
اخده مازن فى حضنه...
ايمن"هتعملى ايه فى العرض اللى جالك ياامل"
امل" دول عايزين احتكار لكل صورى وانى منزلش اى صور ليا فى اى حتة حتى مجلتنا"
ايمن"حتى مجلتنا... وانت يامازن ايه رأيك"
مازن"انا قلت لها تفكر كويس وتاخد قرارها وهى حرة فيه كده كده امل مش مصورة بس هى صحفية كمان ومن بعد المسابقة اللى كسبت فيها الجايزة الاولى كل الوكالات بتجرى وراها ..والعرض ده مغرى ماديا وكأسم مكان تنتسب ليه"
امل"انا كلمتهم ورفضت العرض ده خالص"
مازن"اللى انتى مقتنعة بيه اعمليه"
امل"انا رفضت خلاص لان مش هينفع اسيب حلمنا بعد ما بقى حقيقة"
شروق"عمر نام يامازن"
مازن"خدى ياامل نيميه "
اخدته امل وقامت
ايمن"هو احنا مش هنتفرج ع الماتش ولا ايه"
مازن"قوم تعالى نتفرج جوه "
قام مازن وايمن دخلوا اوضة يتفرجوا على التليفزيون
وجت امل قعدت مع ايناس وشروق
شروق"مامتك جاية امتى من العمرة"
امل"كمان 3ايام ان شاءالله... دى كانت شايلة عنى كتير مكنتش بشيل هم البيت ولا عمر خالص"
شروق"ربنا يرجعها بالسلامة"
رن موبايل ايناس... كتير ومش بترد
مرة واتنين... وبتعمله صامت ومش بترد
امل"مالك ساكتة النهاردة ومش بتردى على تليفونك ليه مين بيكلمك"
ايناس"ده ايهاب"
امل"ومش بتردى عليه ليه"
عيطت ايناس... قربوا منها امل وشروق يطبطبوا عليها
شروق"مالك ياايناس انتوا متخانقين"
امل"وهو ايهاب يقدر يزعلك بتعيطى ليه ده بيموت فيكى"
ايناس"تعبت واتخنقت من العيشة ف بيت اهله وخصوصا بعد ما باباه تعب وزاد عليه المرض وبقى قاعد فى البيت على طول... كل شوية زيارات من معارف وقرايب ... المطبخ بتكسف ادخله علشان حماتى بتزعل لما بتعدى على مملكتها هى اللى بتطبخ واسمعها تشتكى انى مبساعدهاش...ولما ادخل المطبخ تقعد تقول شيلتى ده من هنا ليه وحطيتى ملح كتير لا عملتى الشاى خفيف اى حاجة تخلينى افضل محبوسة جوه اوضتى... نفسى اخلف وابقى ام مانعة الحمل علشان مفيش مكان ولا استقرار"
شروق"وتمنعى الحمل ليه غيرك نفسه ومش قادر"
دمعت عين شروق... حست ايناس انها ضايقتها من غير قصد
ايناس"اسفة ياشروق والله مااقصد"
شروق"انا عارفة انك متقصديش...بس غصب عنى نفسى فى طفل نفسى ابقى ام حاسة ان عمرى ماهبقى ام ابدا"
امل"متقوليش كده انتى مش متابعة علاجك مع الدكتور"
شروق"متابعة طبعا ومبنساش ولا مرة ...بس يمكن ربنا مش رايد... وخايفة مع الوقت ايمن يزهق ويسيبنى "
امل"ايمن يسيبك...حرام عليكى يا شروق ده روحه فيكى"
ورن موبايل ايناس تانى... ومردتش
امل"مش بتردى عليه ليه...كل اللى قلتيه ده مفيهوش جديد"
ايناس"انا كنت مستحملة على امل هيجيب شقة من فلوس باباه الجديد بقى ان باباه لما قرب ياخد مكافاة المعاش قاله انه نفسه يحج وخصوصا انه مستنى الموت فى اى لحظة وايهاب طبعا مقدرش يتكلم "
امل"ماهو كمان مش معقول هيقول لباباه متحجش بفلوسك"
ايناس"قلتله نشوف شقة ايجار قال مرتبه ميكفيش ورافض انى ادفع الايجار بيقولى مش كفاية بتصرفى على نفسك كمان هتدينى فلوس"
امل"والحل ايه"
ايناس"مش عارفة... بس مش عايزة ارجع بيتهم تانى وهروح بيت بابا لحد مايبقى فيه حل"
شروق"طيب ردى عليه فهميه وقوليله انك محتاجة تريحى اعصابك شوية عند اهلك"
امل"صح ياايناس هو معملش حاجة وحشة يخليكى تسيبيه كده... قومى كلميه وقوليله زى شروق ماقالتلك"
قامت ايناس دخلت البلكونة تتصل بايهاب وتعرفه انها مش قادرة ترجع بيت اهله تانى
امل"هقوم اشوف مازن وايمن يمكن محتاجين حاجة"

ايمن ومازن وهما بيتفرجوا ع الماتش
"انا مش جاى المجلة بكرة يامازن... احتمال يومين ولا تلاتة كده"
"ليه"
"هاخد شروق ونسافر الغردقة كام يوم كده نغير جو"
"ياعم انت مبتزهقش فُسح"
"شروق نفسيتها تعبانة ومش راضية تقتنع ان الامل كبير فى ربنا والدكتور بتاعها مطمنا بس هى مش راضية تقتنع"
"يمكن التأخير ده علشان فيه حاجة احسن هتحصل... يعنى انا ايام الحادثة بتاعتى مكنتش طايق نفسى وكنت بقول اشمعنى انا يحصل معايا حادثة تقعدنى وتخلينى مش عارف اتحرك...عرفت بعدها ان دى كانت احسن حاجة فى حياتى...

كانت امل قربت على باب الاوضة... وقبل ما تدخل سمعت مازن بيقول
"لولا الحادثة وان ابراهيم شاف امل عندى فى البيت انا مكنش هيخطر على بالى انى اتجوز امل خاااااااالص انا ساعتها حسيت بأنى السبب فى ضياع مستقبلها علشان كده روحت اتقدمتلها

اول ماسمعت امل كلام مازن حست بصدمة كبيرة
صدمتها خليتها تبعد عن الاوضة قبل مايشوفوها
ومسمعتش باقى كلام مازن... اللى كان بيكمله لايمن
"بس بعد ما ارتبطنا وقربت منها لقيت نفسى بحبها معرفش ازاى وامتى بس لقيتها هى كل حاجة فى حياتى هى ادتنى الحب والحنان والاستقرار اللى كنت محتاجهم وانا اديتها الحرية والفرصة فى تحقيق حلمها من غير ما حد يتحكم فيها علشان كده انا حاسس اننا اسعد اسرة وخصوصا فى وجود عمر اللى كملت سعادتنا بوجوده "
"ربنا يسعدكم يامازن انتوا تستاهلوا كل خير"

امل رجعت عند شروق... وكانت ايناس خلصت مكالمتها
فى لحظة حست امل ان حياتها كلها بتنهار... انهارت هى كمان

شروق وايناس اتفاجئوا بأمل بتقع على الارض
صرخوا وجروا يفوقوها
وهما الاتنين بينادوا
"ياماااااااازن... يا ايمممممممممن"

مازن وايمن سمعوا صوت صراخ ايناس وشروق
قاموا يجروا بسرعة... كانت امل لسه ع الارض
ايناس بتفوقها ... بدأت تفوق
سندها مازن لحد سريرها
وكلهم وراها
مازن"ايه اللى حصل"
شروق"فجأة وقعت قدام عنينا معرفش مالها"
امل دموع نازلة منها بس من غير كلام
شافها مازن... قعد جنبها
"مالك ياامل... انتى حاسة بحاجة... هكلملك الدكتور ييجى حالا"
"لأ"
قالتها امل بحزم... وبصت لايناس ووجهت لها الكلام
"عايزة انام بس"
ايناس"يعنى انتى كويسة... شكلك تعبانة يا امل"
امل"لأ كويسة... عايزة انام بس"
ايناس"ماشى...يالا احنا هننزل بقى مش عايزة حاجة"
هزت امل راسها بالنفى... خرجوا كلهم ووراهم مازن
على الباب وهو بيوصلهم
ايمن"متسيبهاش يامازن شكلها تعبانة وانا ممكن أأجل سفرى"
ايناس"انت مسافر؟؟"
ايمن"اه كنت هسافر يومين كده انا وشروق"
ايناس"سافروا انتوا وانت خليك مع امل وانا مفيش ورايا حاجة هروح انا المجلة وملكوش دعوة انتم"
مازن"انا مش عارف ايه اللى حصلها فجأة كده... وطبعا مش هسيبها علشان عمر كمان ممكن يصحى فى اى لحظة يعيط"
ايمن"يالا هبقى اكلمك فى التليفون اطمن عليها.. لو عايز اى حاجة اى وقت كلمنى انا مش هسافر قبل 9الصبح"
مازن"ماشى ياايمن..تروحوا وترجعوا بالسلامة"
خرجوا كلهم وقفل مازن الباب ودخل لامل
"امل هجيبلك عصير شكلك عندك هبوط"
"مش عايزة حاجة"
"مالك ... ياامل"
قالها وهو بيطبطب عليها
"شيل ايدك من عليا"
اتخض مازن من طريقتها
"مالك ياامل خليكى واضحة فى ايه"
قامت امل قعدت ... وحاولت تحافظ على هدوئها بس دموعها كانت بتسبق كلامها
"انت اتجوزتنى ليه"
"ايه السؤال الغريب ده...هى الناس بتتجوز ليه"
"مليش دعوة بالناس...انا بسألك اتجوزتنى انا ليه"
"علشان حبيتك"
"كدااااااااااااب"
صرخت امل فيه... بقت تعيط وهى بتتكلم
"انا كنت حاسة انك بتعاملنى بطريقة غريبة غير ايمن وايهاب مع شروق وايناس وكنت بكذِب نفسى واقول يمكن هو طبيعته كده انا دلوقتى لقيت تفسير لكل حاجة وانا اسأل نفسى انا فيا ايه غير ايناس وشروق علشان تعاملنى بالجفاء ده"
"انتى بتتكلمى عن ايه جفاء ايه وطريقة ايه اللى غيرهم ؟"
"مفيش اهتمام مفيش كلمة حلوة مفيش حب"
كانت بتزعق باعلى صوتها... حس مازن ان عروقها بتتشد كانها هتنفجر... وصوتها بيقطع كأنها بتتخنق...خاف عليها
قرب منها... ضمها فى حضنه
"اهدى طيب... اهدى وهنتكلم"
خلصت نفسها منها بقوة ورفض
"بقولك ابعد عنى... انت فاكر انك ساعدتنى...انت خدعتنى يامازن انت خاين وغشاش"
"انا؟؟"
"ايوه... خنت ثقتى فيك وكذبت عليا غشتنى وفهمتنى انك بتحبنى"
"دى الحقيقة"
"كفاية كذب بقى... مش عايزة اسمع صوتك ولا اشوفك"
راحت على دولابها تلم هدومها
"بتعملى ايه"
"مش هقعد معاك فى بيت واحد... وخلاص كل اللى بيننا انتهى "
"متقوليش كده يا امل انا مقدرش ابعد عنك ولا عن عمر"
"تانى .. تااااااااانى هتكذب تانى...اسكت... اسكت"
كانت بتصرخ.... عمر صحى وبيعيط... وامل بتعيط بانهيار
"طيب اهدى علشان خاطر عمر مش علشانى... انتى عايزة ايه"
"مش عايزاك"
"حاضر... همشى من البيت بس خايف اسيبك وانتى فى الحالة دى"
"انا فى الحالة دى علشان انت موجود"
"لو مشيت هتبقى اهدا"
"ايوه"
"حاضر... انا هروح بيت بابا وماما لحد ما تهدى"
"لحد ما تطلقنى"
"متقوليش كده ياامل... انا مش ممكن اطلقك ابدا"
"وانا مش هعيش مع واحد غشاش زيك...هتمشى ولا امشى انا"
"لا خليكى فى بيتك وانا اللى همشى"
راح على عمر وباسه قبل ماينزل... وهو خارج من الاوضة
"استنى"
قالتها امل وهى لسه متنرفزة
رجع مازن بعد ما حس انها بتتراجع
"خد هدومك معاك... كلامى مش وقت غضب وخلاص ده قرار نهائى"
"حاضر ياامل... خلى بالك من نفسك ومن عمر"
لم مازن جزء من هدومه فى شنطة... ونزل
اخدت امل عمر فى حضنها وهى بتعيط بعد نزول مازن

الحلقة ( 34 ) والاخيرة اضغط هنا