اجمل حلم 19
الحلقة 19
نغم بتبص فى الكتاب وبتفكر
هو ماجد بيبص لها كده ليه
هو مش كان مسافر هو ومراته
هى فين مراته يسرا يمكن اعرف منها اى حاجة عن الفترة اللى فاتت
رفعت نغم عينيها تانى ناحية ماجد
ماجد مازال بيبص عليها
لما بصت له تانى خاف يكون بيضايقها بنظراته
فجأة ...اخد قرار وقام
ماجد قام وهو بيتسند
نغم شافته بيقوم قامت وراه
"كابتن ماجد ممكن اسألك على حاجة"
"اتفضلى"
شاور لها تقعد...قعدت وقعد معاها
"احنا اشتغلنا مع بعض بعد الحادثة بتاعتى صح؟"
"مظبوط... حوالى 6 او 7 شهور قبل مااسافر"
"ماما قالتلى انى كانت ليا واحدة صاحبتى اوى اسمها يسرا ولما سألت عليها عرفت انكم اتجوزتوا وسافرتوا"
"ثوانى بس...مين اللى اتجوز مين"
"انت ويسرا"
"انتى مش فاكرة اى حاجة خالص عن يسرا ولا مصطفى ولا انا ولا الفرح"
هزت نغم راسها بالنفى ودمعت
"مصطفى؟؟ مصطفى مدرب الكورة"
"ايوه فاكراه"
"ايوه مش ده صاحبك اللى شفتكم مع بعض اول مرة جيت فيها النادى"
"ايوه هو... هو اللى اتجوز يسرا مش انا"
"وفين يسرا ...اقدر اشوفها او اقابلها يمكن تساعدنى انى افتكر اى حاجة"
"انتى مش فاكرة فرح يسرا ومصطفى"
سألها ماجد وهو قلبه بيتقطع على اكتر يوم عاشوه ف سعادة
"انا مش فاكرة يسرا نفسها هفتكر فرحها ازاى؟"
"اه معاكى حق"
قالت وهى بتقوم
"معلش ياكابتن انا اسفة انى عطلتك وازعجتك"
"ازعجتينى؟؟ انتى تزعجينى"
بصت له نغم باستغراب على نبرة صوته
"بعد اذنك"
قامت نغم ورجعت لمكانها من غير ما تبص وراها
ماجد بيتابع نغم بعينيه وهى صعبانة عليه وصعبان عليه نفسه
قام ماجد... وراح ناحية المبنى الادارى
وصل ماجد عند مكتب فاروق
وكالعادة الباب مفتوح وعند ناس كتير
"السلام عليكم"
"مين ...مااااااجد...حمدالله ع السلامة..تعالى"
دخل ماجد وسلم عليه فاروق بكل ود
"اقعد...ايه مالك"
رد ماجد وهو بيقعد
" حادثة والحمدلله انها جت على قد كده"
"واخبارك واخبار الشغل ايه هناك واخبار مصطفى ويسرا"
"الحمدلله مصطفى ويسرا استقروا هناك...بس انا كنت عايز اسأل حضرتك لو ينفع ارجع الشغل هنا تانى"
"يا سلاااام...ده انت تنور مكانك"
"ربنا يخليك يا ا\ فاروق ده العشم"
"بس خد وقتك خالص لما تخف براحتك"
"انا المفروض قدامى اسبوعين كمان ف الجبس بس هروح للدكتور لو ينفع افكه قبل كده هفكه واجى استلم الشغل"
"ومستعجل كده ليه هو الشغل هيطير"
"مش قادر ابعد عن النادى اكتر من كده"
"براحتك ياماجد اى وقت"
بعد اسبوع...ويوم خطوبة نغم
نغم خارجة من الحمام...ودخلت اوضتها
لبست هدومها... دخلت عليها مامتها
"مبروك ياحبيبتى ربنا يتمم بخير"
"الله يبارك فيكى ياماما"
"بقولك ايه انا كنت جاية معاكى بس انتى شايفة الضيوف اللى جم مش هينفع اسيبهم"
"عادى ياماما ماهو شيماء ورنا ولاد طنط مديحة جايين معايا"
"وماله ياحبيبتى اهم ولاد عمتك وعايزين يفرحوا بيكى ومعاكى"
"اه طبعا... انا هلبس واخرج لهم"
"طيب يا حبيبتى"
خرجت الام وكملت نغم لبسها...قعدت على السرير واخدت شنطة الميك اب على حجرها... وبدأت تطلع منها بعض الكريمات
قفلتها
من غير ماتقفل السوستة بتاعتها... وحطت كريم فى ايديها... وقامت تحط
الكريم فى وشها....وبعد ماخلصت مسكت الشنطة من ايديها ...اتفتحت الشنطة
لانها مكنتش مقفولة ووقع كل اللى جواها
"يوووووووو زمان نص اللى فيها اتكسر"
نزلت
نغم على ركبها تشوف اللى اتكسر تحطه على جنب واللى متكسرش تحطه فى
الشنطة....من بين الحاجات شافت السلسلة اللى فيها نص قلب مكتوب فيه"لا اله
الا الله"
مسكتها وهى مبتسمة...وفتحت باب الاوضة
"ماماااااا"
جت مامتها...حضنتها نغم وباستها
"ميرسى يا ماما على المفاجئة الحلوة دى ربنا يخليكى ليا"
الام باستغراب"مفاجئة ايه"
"السلسلة"
"سلسلة ايه"
"دى"
مسكتها مامة نغم
"بتاعة مين دى"
"انا لقيتها فى شنطة الميك اب... مش انتى اللى جايباها"
"لا يا حبيبتى"
"يمكن بابا"
"مش عارفة لما اسأله"
راحت الام ورجعت
"ابوكى مجابش حاجة يانغم...يمكن محمد جابهالك"
"وهو محمد لو جابهالى هيحطها جوه الشنطة اللى جوه اوضتى ازاى"
"يبقى انتى اللى حطيتيها"
"امتى؟؟ انا محطيتش حاجة"
"يمكن ناسية"
"ناسية... اكيد ناسية...يعنى انا حطيتها فى الفترة اللى انا ناسياها"
رددت نغم الكلام ده ف سرها بعد ما مامتها راحت تقابل الضيوف اللى بييجوا
"انا ليه حاطاها هنا ومش حاطاها مع الدهب ومين جابهالى وليه قلب... نص قلب تحديدا... اكيد ليه معنى...ياترى ايه"
ماجد
فى بيته اغلب وقته بيقضيه مع صور نغم ومراجعة الرسايل اللى بينهم...
ومستنى الايام تعدى بسرعة علشان يفك الجبس ويرجع يروح النادى تانى
رن موبايله.. وشاف انه رقم مصطفى
"الو.. ازيك يامصطفى اخبارك ايه"
"الحمدلله انت عامل ايه وصحتم عاملة ايه"
"احسن الحمدلله"
"مش هتفكر تانى يا ماجد"
"لا خلاص يامصطفى مش هرجع ...مش هقدر ابعد تانى"
"يابنى لازم تتعود انك تنساها وطول ماهى قدامك مش هتعرف"
"ومين قال انى عايز انساها"
"هتفضل على ذكريات"
"لا انا عندى امل انها تحس بيا"
"ماتقولها"
"افرض
قلتلها وهى رجعت لى علشان انا اكدتلها ان كان بيننا حب ساعتها هحس انها
اتورطت ...انما هى لو افتكرتنى لوحدها وحست بيا ساعتها بس هتأكد انها
بتحبنى فعلا...غير كده يبقى خلينى زى ماانا وكفاية عليا اشوفها من بعيد"
"وجهه نظر برضه...بس عذاب"
"نصيبى محدش بيختار نصيبه ...بس انا ليا عندك طلب"
"اؤمر"
"انا عايز نسخة من الفرح بتاعكم"
"ولو ان انا مش عايزك تفضل حابس نفسك فى ذكريات بس من عينيا هكلم مجدى اخويا يعملك cdويجيبهولك"
"متشكر اوى يا مصطفى"
"بقولك ايه يسرا احتمال كمان كام شهر تيجى علشان تولد ف مصر.. لو قدرت تبقى تقابل نغم هتقابلها يمكن تفتكرها"
"يارب تفتكر ان شاءالله"
نغم فى الخطوبة... وهى فى احلى شكل
محمد بعد ما لبسها الشبكة... سألها
"اول مرة اشوف السلسلة دى"
ردت وهى بتضحك
"وانا كمان"
"ازاى"
"انا لقيتها وسط حاجتى وحسيت انى بحبها فقررت البسها على طول"
"ومين بقى جابهالك"
"مين يعنى ايه"
"يعنى هل حبيب قديم"
"انا معنديش حبيب قديم يامحمد وعيب تتكلم كده"
"زعلتى كده ليه...هو مش من حقى اعرف"
"لو كان فيه حاجة تتقال كنت قلتها"
"خلاص متزعليش"
"مش زعلانة بس مش معنى انى البس سلسلة وفيها نص قلب يبقى حد جابهالى"
"يمكن...بس هتكونى جبتيها لنفسك مثلا"
"وليه لا"
"يمكن...وحتى لو كان فيه حب قديم فاللى يهمنى انك اختارتينى انا بارادتك"
ونادى ال dj على العروسين للرقص
قامت نغم مع محمد يرقصوا
نغم وهى بترقص حست ان فيه صور تانية بتيجى قدام عينيها وتروح تانى
صور لعروسين تانيين..ولما تحقق متشوفهمش
صور لكوشة تانية ولما تحقق تتاكد انها شكل تانى
حتى محمد شايفاه مهزوز... هو...مش هو ...
***********************
"نغم...نغم...نغم"
نغم بتفتح عينيها... شافت باباها ومامتها ومحمد حواليها
الاب"الحمدلله فاقت...مالك يانغم"
نغم"ايه اللى حصل"
محمد"اغمى عليكى واحنا بنرقص"
الام"دى اكيد عين صابتك يابنتى"
محمد"هتقدرى نكمل الفرح ولا لا"
الاب"انا متهيالى نعتذر للناس وكفاية كده...وبعدين خلاص الشبكة اتلبست والبوفيه اتفتح يعنى كأن الفرح خلص"
محمد"تمام ياعمى...انا هروح اقول لل dj يطمن الناس وينهى الفرح واحنا ننزل على طول"
فى بيت نغم... نغم على سريرها بهدوم البيت ومامتها وباباها جنبها
"مش عارفة ايه اللى حصل حسيت انى شايفة ناس تانية حواليا"
الام"سلام قول من رب رحيم...ناس تانية؟؟ انا قلت دى عين"
نغم"لا ياماما... دى حاجات كأنى شفتها قبل كده"
الاب"ايوه يانغم... انتى اكيد كنتى بتفتكرى"
نغم بلهفة"افتكر ايه يابابا"
الاب"القاعة اللى كانت فيها خطوبتك دى هى نفس القاعة اللى كانت فيها فرح صاحبتك يسرا وانا جيت اخدتك من هناك"
نغم"بس انا حتى مش فاكرة شكل يسرا دى ايه... انا مش قادرة افتكر اى حاجة خالص"
الاب"خلاص يانغم...مش مهم نامى وارتاحى دلوقتى"
***********************
لف ماجد ايديه حول وسط نغم وحطت نغم ايدها على كتفه
وايديهم فى ايد بعض... وهما بيتمايلوا على انغام الموسيقى
"ابعد شوية عيب كده"
"هههه عيب ايه احنا بنرقص زى باقى الناس"
"انت مجنون وانا مجنونة انى سمعت كلامك"
"سيبك من الجنان دلوقتى...قوليلى حاسة بإيه"
"مش حاسة بحاجة"
"عينى ف عينك كده"
بصت له نغم وهى ف حضنه
"بحبك اوى يانغم"
"وانا بحبك اكتر"
"عارفة نفسى ف ايه دلوقتى"
"ايه"
"الاغنية متخلصش"
"ههههه اصدمك واقولك ان الاغنية قربت تخلص"
"حرام عليكى يانغم...عيشى اللحظة معايا"
"ياحبيبى
انا معاك عملت حاجات عمرها ماخطرت على بالى... انى احب اصلا عمره ماخطر
على بالى...انا بحبك حب مش عارفة اوصفه... انا بحبك اوى ياماجد"
"اخيراااااااااا
سمعت منك جملتين على بعض يريحونى ويطمنونى ... انا بحبك اوى يانغم وهحاول
اعمل كل اللى اقدر عليه علشان يجمعنا بيت واحد فى اسرع وقت"
"يارب ياماجد... وان شاءالله يبقى بيت كله حب وسعادة"
فتحت نغم عينيها.... فتحت الاباجورة اللى جنبها
"ايه الحلم الوحش ده... استغفر الله العظيم يارب...افففففففف"
قامت نغم وهى متضايقة... فتحت الشباك
"هو
مفيش غير ماجد ده اللى احلم بيه حلم زى ده... يارب سامحنى انا مليش ذنب فى
الحلم ده... انا مش ممكن احب حد غير خطيبى ولا اخونه ابدا... انا متضايقة
اوى من الحلم ده"
فضلت نغم تكلم ربنا من الشباك... وهى متضايقة من الحلم اللى حلمته... اخدت المصحف وقعدت تقرا قران علشان الضيقة تروح
فك ماجد الجبس...ورجع يروح النادى كل يوم
بيشوف نغم ونغم بتشوفه...العلاقة بينهم لاتزيد عن تحية زى الاول
ماجد نظراته لنغم كلها حب وحنين واشتياق
ونغم بتتعمد انها متبصلوش من بعد الحلم اللى ضايقها فترة لحد ماقدرت تنساه وتبقى عادية
وف يوم بعد 3 شهور... طلب فاروق نغم وماجد فى مكتبه
"ازيكم يا كباتن"
نغم وماجد"الحمدلله كويسين"
فاروق"انا عايز منكم خدمة هى مش شغلكم بس انا محتاج لكم انتم"
ماجد"حضرتك تؤمرنى انا مقدرش اقولك لا"
نغم"تحت امر حضرتك"
فاروق"دلوقتى
النادى عامل رحلة شرم الشيخ الاسبوع الجاى...مشرفين الرحلة واحد اعتذر
لظروف خاصة والتانى تعبان وف اجازة مرضى....تقدروا تروحوا الرحلة دى "
ماجد"مفيش مشكلة تحت امرك"
نغم"مش عارفة اقول لحضرتك ايه...بس هستأذن بابا وخطيبى الاول"
بص لها ماجد فجأة...وجعته كلمة خطيبى اوى
وحس ان الامل بيروح ان ممكن نغم تفتكره...خلاص بقى ليها خطيب بيهتم بيها وبتهتم بيه
فاروق"طبعا
يانغم... بس ياريت تحاولى... انتوا الوحيدين اللى شغلكم فى الدراسة بسيط
وتقدروا تروحوا الرحلة دى...هى 4 ايام بس مش كتير يعنى"
نغم فى بيتها... وقاعدة مع محمد
"ها يا محمد قلت ايه"
"لا يانغم مش موافق"
"ليه بس"
"يعنى ايه تسافرى 4 ايام لوحدك"
"مش شغلى ده"
"لا انتى شغلك مدربة سباحة مالك بقى بالرحلات...وبعدين هو باباكى موافق على كده"
"بابا كان معترض وبعدين لما عرف انه طلب من ا\ فاروق وافق على طول"
"اشمعنى يعنى"
"علشان ا\فاروق ده راجل طيب اوى ولما كنت تعبانة خلانى ارجع الشغل علشان يساعدنى يبقى اى طلب يطلبه منى لازم متأخرش عنه"
سكت محمد شوية... بيفكر
"علشان خاطرى يامحمد... معلش مش هقدر اقوله لأ"
"ماشى علشان خاطرك... بس انا كمان ليا عندك طلب"
"اطلب"
"عايز نكتب الكتاب ونحدد معاد الفرح"
وابتسمت نغم بخجل
"اتفق مع بابا مش معايا"
"يعنى انتى موافقة"
ابتسمت نغم بخجل
"طيب نادى لباباكى ومامتك نفرحهم"
قامت نغم نادت لباباها ومامتها... وطلب منهم محمد تحديد معاد كتب الكتاب والفرح
واتفقوا انهم بعد رجوع نغم من الرحلة يفرشوا الشقة ويكتبوا الكتاب ويتجوزوا اول ما يخلصوا الفرش... فى خلال شهر على اقصى تقدير
0 التعليقات:
علقو رايكم يهمنا وقول رايك وبكل صراحة