اقـــــــوى حـــــــب 8

الحلقة 8
ايناس على سريرها... ونور هادى
بتتكلم فى الموبايل
"هى الساعة بقت كام ياعادل... اول مرة الوقت يعدى بسرعة كده ده انا كل يوم بفضل ابص فى الساعة انها تتحرك ابدا... احنا بقالنا 6ساعات بنتكلم... لا مزهقتش... اشوفك بكرة"
"بس خلى بالك... مش عايز مازن يحس ان بيننا حاجة"
واستغربت ايناس
"ليه"
"انا بخاف عليكى من كل الناس حتى اصحابك مش عايز يبقى عارف حبنا غيرنا"
"ماشى بس مازن وايمن وامل يعتبروا اصحابى الوحيدين"
"ياستى ماشى ومازن صاحبى اوى كمان بس بينى وبينك مازن نفسيته مش كويسة ومبيحبش يشوف اتنين بيحبوا بعض الا ولازم يوقع بينهم انتى يعنى مخدتيش بالك ان مالوش اصحاب غيركم ده لانه وحش"
"بجد؟؟؟ تصدق ميبانش عليه خالص"
"هو كصاحب كويس انما حتة الحب دى وحش اوى... ماشى ياحبيبتى هنحافظ على حبنا من الناس"
"حاضر... انت ادرى بيه"
"يعنى هنشوف بعض فى الجامعة عادى انما بيننا وبين بعض الحب كله يا حبيبتى"
"اللى تشوفه...عادل تقريبا ماما جت وانا عايزة الحقها قبل ماتنام هقفل معاك دلوقتى"
"اوك ياحبيبتى ... مع السلامة"
قفلت ايناس وراحت على اوضة مامتها
كانت لسه بتغير هدومها
"ازيك ياماما...عاملة ايه"
"ايناس...انتى لسه صاحية...عاملة ايه ياحبيبتى"
"الحمدلله... كنت مستنياكى "
"فيه حاجة"
"لا وحشتينى وكنت عايزة احكيلك على شوية حاجات"
راحت الام على السرير
"وماله... تعالى جنبى احكيلى وانا ممددة"
طلعوا الاتنين على السرير... واخدت الام وضع النوم وايناس قاعدة
"كنت عايزة احكيلك على اصحابى الجداد و..."
كانت ايناس عايزة تحكى على عادل بس وكانه صديق عادى
شافت مامتها بتنعس وتروح فى النوم
"ماما انتى نمتى"
"غصب عنى ياايناس مش قادرة... تصبحى على خير "
ونامت الام فى ثانية... وقامت ايناس كانت عايزة تتصل بمنى بس لقيت الوقت متأخر... سمعت صوت الباب بيتفتح وباباها بيوصل
ويدوب تصبحى على خير وسابها ودخل ينام

تانى يوم فى الكلية.... كانوا ال4 قاعدين مع بعض
وبيقسموا شغل المجلة لما جه عادل وسلم عليهم ومشى
ونظراته هو وايناس محدش اخد باله منها
وبعد مامشى عادل
مازن"خدى ياامل"
امل"ايه ده؟"
مازن"كاميرا بابا جايبهالى من بره بس حديثة اوى وهتنفعك فى التصوير"
ايناس"وااااااااااو تحفة"
امل" بس انا مينفعش اخدها"
ايناس"ليه"
امل"كده مينفعش"
مازن"انا جايبهالك علشان شغل المجلة انتى المصورة بتاعتنا وعموما لو مش عايزاها خلاص"
ايناس"ايه ياامل... هو جايبهالك هدية دى حاجة للشغل..هات يامازن ... خدى ياامل الكاميرا وبلاش هبل بقى"
ايمن"انتوا مش اخدين بالكم من حاجة"
مازن"ايه"
ايمن"المجلات كلها متعلقة جنب بعض بس مجلتنا اللى بيقف قدامها مش بيمشى على طول زى باقى المجلات اللى بيقف بيقرا"
ايناس"يا ابن الايه... ايه الملاحظة الجامدة دى"
وكانوا بيبصوا على اتنين واقفين قدام المجلة
مازن"بس مش علشان اتنين واقفين يبقى خلاص"
ايمن"لا مش دول بس انا ملاحظ من بدرى "
امل"دى حاجة كويسة جدا معنى كده ان موضوعاتنا حلوة وشدت الناس"
ايناس"وياسلام بقى لو عملنا خبطات صحفية جامدة نبقى متميزين بيها"
مازن"انتى بتحلمى ياايناس والخبطات دى هنعملها ازاى"
ايمن"كلام ايناس صح احنا نفكر"
امل"ايوه يامازن لازم نحلم ونحقق حلمنا اومال احنا سمينا المجلة حلمنا ليه مش علشان نحقق احلامنا"
مازن"ياريت نلاقى موضوع ويبقى لينا فيه السبق"
ايناس"مين عارف فكروا واكيد هنلاقى"
امل"يالا اقوم انا بقى "
ايناس"خليكى قاعدة معانا شوية"
امل"اخويا جاى النهاردة وهيقعد معانا كام يوم ومش عايزة اتأخر"

امل بتلبس الصبح ورايحة الكلية
ابراهيم بيلبس رايح الشغل
"انتى نازلة دلوقتى"
"ايوه"
"طيب اعمليلى كوباية شاى قبل ماتنزلى"
"حاضر...هى ألفت نايمة"
"اه نايمة"
حطت امل حاجتها على الكنبة القريبة ليها ودخلت المطبخ
"اعمليلى اى لقمة مع الشاى "
"حاضر"
امل بتحضر اكل لاخوها وهى بتقول لنفسها
"انا اتعطل واعمل فطار ومراته نايمة ولسه لما ماما تصحى تخدم فيها وفى عيالها"
"عمتو عايز مياه"
"انت صحيت يامصطفى... خد الكوباية البلاستيك بتاعتك اهى"
خرج مصطفى بكوبايته.... وبعد شوية خرجت امل من المطبخ بصينية الاكل بالشاى كان ابراهيم فى الاوضة بيلبس
"الاكل بره ياابراهيم...انا نازلة"
صحيت الام وسمعت امل وهى بتقول نازلة
"مع السلامة يابنتى ربنا ينجحك"
بتاخد حاجتها من ع الكنبة لقيتها مبلولة وجنبها الكوباية
"ينفع كده يا مصطفى... حد يحط الكوباية على الكنبة كده اهى اتكبت على حاجتى"
خرج ابراهيم من الاوضة...
"فى ايه بتزعقى كده ليه"
"كشكول المحاضرات بقى كله مياه ومش نافع خالص ...مصطفى كب المياه عليه"
"وايه يعنى وطى صوتك ومتزعقيش كده تانى"
"ايه يعنى ازاى بقولك كشكول المحاضرات "
وقامت الفت من النوم
"هو انتى مفيش فايدة فيكى ابدا... مش طايقانى ولا طايقة ابنى كل ما نيجى تعملى مشكلة"
"انا؟؟ بدل ما تقفوا تزعقولى كده قولوا لابنكم يخلى باله"
الام"صلوا ع النبى بقى ياولاد ... معلش ياامل عيل صغير"
الفت"بتقوليلها معلش واولع انا بجاز.... ماهى لو عاملة احترام لاخوها الكبير مكنتش تزعقلى قدامه"
امل"انا بحترم اخويا طبعا وهو عارف كده كويس"
الفت"ماترد يا اخوها يا محترم...سايب مراتك تتهزأ من اختك الصغيرة وساكت.... والله ما انا قاعدة معاك الا لما تكون عارف قيمتى"
ودخلت الفت الاوضة
"ارتاحتى ... عايزة تخربى بيتى بقلة ادبك"
"انا ياابراهيم قليلة الادب"
"ايوه...لما متحترمينيش انا ومراتى تبقى قليلة الادب والتربية وانا هربيكى"
عيطت امل... وبصت لمامتها اللى قعدت تعيط
اخدت شنطتها ورايحة على الباب تنزل
كانت الفت لبست هدومها واخدت ابنها الصغير وخارجة من باب الاوضة
"انتى يابت استنى هنا.... رايحة فين ياالفت"
امل وقفت مصدومة من اخوها اللى بيزعق وبيكلمها باهانة
الفت"لما تعرف قيمتى وتعملى احترام تبقى تيجى تاخدنى من بيت اهلى"
الام"مينفعش كده ياالفت محصلش حاجة لده كله"
وعدت الفت ومردتش على حماتها وراحت ناحية الباب
مسكها ابراهيم من كتفها
"متزعليش يا الفت... امل هتعتذرلك وانا اسف على اللى حصل"
امل"اعتذر على ايه انا معملتش حاجة"
ابراهيم"اخرسى بقى.... اعتذرى لها علشان انتى غلطانة"
امل"انا مغلطتش"
ولفت امل تفتح الباب .... شدها ابرهيم من هدومها... وجرها على الاوضة وزقها جوا
"طيب مفيش خروج ولا جامعة بدل استقويتى كده خليكى مرزوعة هنا زيك زى اى كرسى ولا حد هيعبرك وشوفى بقى قلة الاحترام تبقى ازاى"

بعد اول محاضرة... كان لسه ساعة على المحاضرة التانية
كانوا ال3 قاعدين مع بعض
مازن"هى امل مجتش النهاردة"
ايناس"اه مش عارفة ليه"
ايمن"ماتسألى عليها لتكون تعبانة ولا حاجة"
واتصلت ايناس بأمل
"تليفونها مقفول"
مازن"غريبة اول مرة تغيب يعنى...المفروض نسأل عليها"
ايناس"اه طبعا... وكمان كنا متفقين النهاردة على تحقيق كنا هنعمله بره الجامعة ولا اتصلت ولا قالت انها مش جاية"
مازن"لو تعرفى بيتها نبقى نروح نسأل عليها"
ايناس"انا وصلتها قبل كده كذا مرة"
ايمن"ياعم مازن انت فاكر امل عادى كده نروح ... احنا مش زيكم"
مازن"زينا ايه وزيكم ايه"
ايمن"يعنى مستوى امل زيي كده متوسطين واهالينا متعترفش بالكلام بتاع نزورها ونسال عليها والكلام ده وبعدين شوف طريقة اخوها معاها وانت تفهم انه متشدد شويتين"
مازن"انا مكنتش اخد بالى من كده خالص ولو ايناس هى اللى غابت كنت برضه هسال عليها"
ايمن"انتى ايه رايك فى كلامى ياايناس"
ايناس"انت صح... وعلى فكرة يامازن انتوا مثلا لو جيتو زورتونى مش هيبقى فيه مشكلة انما عند امل الحكاية مختلفة شوية"
مازن"خلاص مش مهم"
ايناس"لو مجتش بكرة هروح اسأل عليها"

ايناس قاعدة فى اوضتها... بتكلم عادل
وجت مامتها الساعة 10 بالليل على غير المعتاد
دخلت الام على اوضة ايناس...
قفلت ايناس مع عادل بسرعة
"ماما... جيتى بدرى النهاردة يعنى"
"اعصابى تعبانة... وانا اتصلت باختك تيجى وحشتونى وعايزة اقعد معاكم"
وسمعوا الباب بيخبط...
"قومى انتى ياماما غيرى هدومك لحد ماافتح"
راحت تفتح لقيت منى وحسن
سلمت عليها منى وباستها.... وسلم عليها حسن
وهو بيقولها
"انتى فين ايناس ... وحشتينا"
كان لسه ماسك ايدها ... سحبت ايدها بسرعة وشاورت له يدخل
"اتفضل"
وسابته يدخل على مهله وجريت هى تلحق اختها اللى كانت دخلت

كانوا قاعدين بيتعشوا كلهم مع بعض
منى"مالك ياماما"
الام وهى صوتها مخنوق"مفيش بس وحشتونى"
حسن"وانتى وحشتينا اوى يا طنط... وايناس كمان"
وتجاهلت ايناس نظراته
"ماما انتى مش طبيعية خالص النهاردة...مالك"
وعيطت الام وقامت... وقامت وراها ايناس ومنى
وفضل حسن قاعد...
فى الاوضة... الام بتعيط وبناتها جنبها ومع سؤالهم الكتير
"مفيش اصل بس فى حالة النهاردة جت المستشفى وكانت بتنزف نزيف جامد وحاولنا انقاذها بس للاسف ماتت... بنت صغيرة لسه فى الكلية ومامتها حالتها تقطع القلب علشان كده اعصابى تعبت وجيت على طول... اللى وجعنى اوى انها فى سن ايناس تقريبا... بعد الشر يعنى"
وحاولوا البنات يهدوها ... وحضنتهم وهى بتعيط
جه حسن خبط على باب الاوضة
"منى... لو طنط تعبانة ولا حاجة خليكى بايتة معاها "
الام"خليكى يامنى "
منى"وانت يا حسن ... لالا مش هسيبك لوحدك"
الام"وتسيبيه ليه... اوضتك موجودة خليك ياحسن مع مراتك واهو تنورونا كام يوم ومنى تبقى مع ايناس بدل ماهى لوحدها"
حسن بنظرات انتصار لايناس
"اللى تشوفيه ياطنط... واهو نقعد مع ايناس شوية"

الحلقة ( 9 ) اضغط هنا