لسه بحب 6

الحلقة 6
اميرة ومحمد قاعدين فى محل وجبات سريعة
"ها قول يا محمد فى ايه"
"انا سبت الشغل امبارح"
"وايه يعنى... ده انت كنت بتتعب اوى"
"بتعب اه بس كان بيزود دخلى"
"وبعدين هتعمل ايه"
"قبل هعمل ايه ... دلوقتى احنا علاقتنا مش هتنفع تفضل كده"
وسابت اميرة السندويتش اللى ف ايدها
"عايزنا نسيب بعض؟؟"
"نسيب بعض ايه يا اميرة...لا طبعا"
"خضيتنى..اومال ايه"
"بجد اتخضيتى... يعنى مش ممكن تسيبينى"
"بلاش جنان يا محمد وكمل"
"بصى انا لازم اخد خطوة علشان اقدر اتقدملك"
وابتسمت اميرة ابتسامة واسعة جدااااااا
"ايه مالك... انا قلت حاجة تضحك"
"لا حاجة تفرح"
"بصى يا اميرة... علشان اتقدملك لازم يكون معايا فلوس وفلوس كويسة كمان مش اى حاجة علشان انا عارف ان باباكى ومامتك مش هيوافقوا على اى حاجة"
"المهم انى بحبك مش مهم حاجة تانية"
"انا ميرضينيش تكونى اقل من اى حد تانى من اصحابك"
"مش مهم انت اهم عندى"
"وعلشان انتى مهمة لازم برضه اعمل اللى يقربنى ليكى"
"هتعمل ايه"
"انا مش عارف انا بفكر معاكى اهو... بصى احنا داخلين على امتحانات وهحاول ادور ف الاجازة على شغل..وده اكيد مش سهل بس هحاول"
"ان شاءالله تلاقى شغل كويس"
"بس علشان اقدر اعمل حاجة مش هتكون قبل 3 او 4 سنين على ما تخلصى جامعة...هتستنينى؟؟"
"اكيد"
"بجد يا اميرة هتستنينى"
"ايوه طبعا دى مش عايزة كلام"
"طمنتينى..انا كنت قلقان اوى"
"متقلقش يا محمد... انا هستناك لحد ما تقدر تتقدم لبابا حتى لو اكتر من كده انا عارفة انك بتفكر ف اللى يقربنا وواثقة من كده"
"ربنا يخليكى ليا ياحبيبتى"
واتكسفت ووطت وشها ف الارض وردت بهمس
"ويخليك ليا"

مرت الامتحانات... ومحمد مش لاقى شغل
واميرة اخدت الاجازة ورجعوا لسهرة البلكونة اليومية
وف يوم وهما قاعدين بالليل كتبت اميرة
"محمد... فيه حاجة مضايقانى عايزة اقولهالك"
"قولى..ايه اللى مضايقك"
"ماما اتصلت النهاردة وقالت انهم مش هيعرفوا ييجوا السنة دى"
"وحشوكى صح؟"
"اه وحشونى طبعا بس فيه حاجة تانية"
"ايه؟"
"ماما عايزانى اروح لهم ف الاجازة ومصممة انى متأخرش عن الاسبوع ده"
"يعنى ايه؟؟هتسافرى؟؟"
"ايوه"
"ومش هشوفك؟؟"
"مش بقولك متضايقة ..هو ده اللى مضايقنى اننا هنبعد عن بعض"
"طيب ماتحاولى متسافريش"
"حاولت والله... بابا مش عارف ياخد اجازة وماما مينفعش تسيبه"
"خلاص يا اميرة...تروحى وترجعى بالسلامة"
"انت زعلان؟"
"عايزانى افرح لما اعرف انك هتبعدى عنى"
"مش هنبعد ان شاءالله... هبقى اكلمك كل يوم"
"ان شاءالله"
"ما تجيب كمبيوتر وتدخل نت علشان نبقى نتكلم"
"حاليا معاييش فلوس يااميرة اجيب كمبيوتر... انتى عارفة انى قاعد من غير شغل ويدوب مرتب المدرسة بيقضى مصاريفى بالعافية"
"انا ممكن اسلفك تجيب كمبيوتر"
وبص لها بغضب...خافت من بصته...كتبت له
"مالك"
"متقوليش كده تانى... انا مش مرتبط بيكى علشان اخد منك فلوس"
"اسفة يامحمد مقصدش...بس هتوحشنى"
"وانتى هتوحشينى وهبقى اكلمك ف التليفون على قد ما اقدر"
"انا هبقى اكلمك كتير"
"ان شاءالله"

سافرت اميرة... وقعدت 3 شهور الاجازة اللى فاتوا كأنهم 3 سنين
كانوا بيتكلموا كل يوم تقريبا بس مكالمات سريعة
محمد اشتغل ف مكتب ومكملش فيه شهر لانه مرتاحش هناك خالص
اخيرا رجعت اميرة تانى... وكان لسه ايام على الدراسة
وف اول يوم جت فيه... كلمها محمد
"اميرة انتى وحشانى اوى وعايز اشوفك واقعد معاكى"
"ما انا هشوفك بالليل ف البلكونة"
"لا اتصرفى لازم نخرج"
"مش عارفة...هقول لخوخة ايه...هشوف واقولك"
"طيب... اسأليها كده وردى عليا"
"اوك.. سلام دلوقتى"

اميرة دخلت لخيرية المطبخ
"بتعملى ايه يا خوخة"
"بحضر الغدا"
"انا نازلة "
"رايحة فين"
"رايحة الجامعة اشوف المصاريف وكده"
"يعنى الحاجات دى متستناش لبكرة انتى لسه راجعة من سفر"
"عادى ياخوخة خليها مرة واحدة بدل ما اكسل"
"طيب متتأخريش "
"حاضر"
دخلت اميرة اخدت موبايلها واتكلمت بسرعة
"الو... انا نازلة دلوقتى.. طيب اسبقنى وانا هتعطل 10 دقايق كده وانزل...سلام"

فى كافيه... قاعدين اميرة ومحمد
"كنتى وحشانى اوى وكان نفسى اقعد معاكى"
"وانت كمان كنت واحشنى... كنت على طول على بالى"
"وانتى كمان... ولما كانت طنط خيرية بتجيب سيرتك ف اى حاجة كنت بحس ان قلبى بيحضن اسمك"
"ياااه وحشنى كلامك الحلو ده... مش مكالماتنا اللى كانت اوام اوام"
"هنعمل ايه بس ظروفنا كده"
"المهم اننا اتجمعنا تانى... احكيلى بقى سبت شغلك التانى ليه"
"مرتاحتش خالص لا الفلوس على قد التعب ولا الناس هناك كويسين"
"معلش ربنا يهل ان شاءالله ويرزقك بشغل جديد"
"انا فكرت وقررت هعمل ايه"
"هتعمل ايه"
"هدى دروس"
"دروس؟؟ فين"
"فى البيت او فى بيوت البنات"
"انت شايف ان ده حل كويس"
"مفيش قدامى غيره"
"خلاص يامحمد اللى تشوفه صح اعمله...على فكرة جيجى بتسلم عليك"
"الله يسلمها...انتوا شفتوا بعض"
"لا ...بس كنت بحكى لها كتير عنك وانك واحشنى اوى اوى اوى"
"يا حبيبتى خلى بالك لنتحسد"
"من مين...جيجى تحسدنى..انت متعرفش احنا بنحب بعض قد ايه... وعلى فكرة احتمال تيجى مصر مع مامتها وباباها ف نص السنة"
"شكلك فرحانة اوى انها جاية"
"اه طبعا...انا مشفتهاش من سنة ومكناش بنفترق يوم واحد"
"هغير منها"
"لا ياحبيبى انت متقارنش نفسك بحد خالص هى حبيبتى وانت حبيبى"
"بركاتك يا ست جيجى خليتيها نطقت وقالت حبيبى"
وضحكت اميرة بكسوف ... وفرحة

اول يوم دراسة... نزل محمد كالعادة بدرى
وبعدها قامت اميرة ... وهى بتفطر مع خيرية
"ايه يا اميرة هتعملى ايه النهاردة"
"هروح المشوار اللى بابا بعتنى ليه"
"وهترجعى امتى"
"مش عارفة يا خوخة علشان لازم اعدى ع الجامعة"
"مابلاش يا حبيبتى الحكاية دى انا خايفة عليكى"
"متخافيش...وبعدين لو كان فيها قلق كانت ماما ولا بابا وافقوا"
"هتعرفى تروحى لوحدك.. اجى معاكى"
"متقلقيش يا خوخة... بابا مظبط كل حاجة من هناك يعنى كله تمام وجاهز"
"طيب ابقى طمنينى متسيبينيش كده"
قامت وهى بتبوسها وبتاخد شنطتها
"حاضر يا حبيبتى...متقلقيش انتى بس"
راحت تفتح الباب وخيرية بتدعيلها
"ربنا يسلمك ويستر طريقك يارب"

عند باب مدرسة محمد
اميرة قاعدة ف عربية جديدة ومستنية محمد يخرج
شافت محمد خارج... ووراه بنت نادت عليه
وقفت معاه... البنت بتكلمه وبتضحك وهو بيضحك
اميرة اتغاظت... نزلت من العربية وراحت ناحيتهم
محمد اول ما شافها اتفاجئ
"اميرة... ازيك ايه المفاجئة دى"
اميرة ابتسمت ابتسامة صفرا من غير ماترد
بصت للبنت والبنت بصت لها
البنت دورت وشها وبصت لمحمد
"ماشى يا مستر...احنا على معادنا... باى يا مستر "
مشيت البنت وبص محمد لاميرة
"مالك؟؟ ايه المفاجئة الحلوة دى"
"حلوة؟؟؟ باااااى يا مستر"
"ههههههههه "
"انت بتضحك"
وزقته ف كتفه ومشيت وهو رواها بيكمل ضحك
"استنى بس"
وقفت والتفتت له
"مين دى؟؟"
"طالبة عندى"
"ياسلاااااااام وواقفة تتدلع عليك كده ليه"
"مش بتتدلع ولا حاجة ... دى بتتفق على درس"
ردت وهى بتصرخ وهى بتجز على سنانها
"كماااااااااان"
"هههه انتى غيرانة بقى"
"ومغيرش ليه... انت مش بتغير عليا"
"بغير طبعا واللى يقرب منك اقطع رقبته"
"حلو اوى...انا رايحة اقطع رقبتها"
"استنى يامجنونة"
"استنى ايه...خايف عليها صح"
"غلط... تعالى بس نروح نقعد ف حتة ونتكلم"
ولسه هيشاور لتاكسى
"استنى انت بتعمل ايه"
"بوقف تاكسى"
وراحت ناحية العربية
"متوقفش حاجة... ماهو انا كنت جاية اوريلك العربية علشان تكون اول حد يشوفها ويركبها...وانت متستاهلش وقفشتك مع البت المايصة دى"
واتغيرت ملامح محمد بعد ماكان بيضحك
"عربيتك دى؟؟"
"اه.. دى هدية بابا علشان نجحت السنة اللى فاتت... علمنى السواقة وانا هناك ووعدنى انى اول ما انزل هلاقى عربية ع الزيرو"
"مبروك"
"وبتقولها كده ليه"
"لما شفت العربية حسيت بفروق مكنتش حاسس بيها"
"فروق ايه بس ...تعالى اركب وشيل الافكار دى من دماغك"
ركبت اميرة... وركب جنبها محمد
"بص بقى متغيرش الموضوع وقولى ايه حكاية البنت دى"
"مفيش حكاية والله... كل البنات عندى زى بعض ومش عايزك تغيرى ولا تفكرى انى ممكن ابص لواحدة منهم لانهم بالنسبة لى اطفال"
"اطفال؟؟...ده اللى بينى وبينهم سنتين وتلاتة"
"بس شايفهم اطفال...وبعدين انا مش شايف ف الدنيا كلها بنات غيرك"
"اضحك عليا بكلمتين... اكون متضايقة تقوم تقول كلمتين ينسونى انا كان مالى"
"بموت ف قلبك الابيض...ومبروك ع العربية"
"الله يبارك فيك"
"ربنا يستر وملاقيش كل يوم فرق جديد يبعدنا عن بعض"
"مفيش حاجة هتبعدنا يا محمد... ومفيش فرق بيننا"
"بيتهيألك"
"بتفكر ف حاجات مش موجودة"
"يارب... تحبى اعزمك فين بمناسبة العربية الجديدة"
"ولا اى حتة... احنا هنروح ع البيت وطبعا هنزلك بعيييييييييد"
"ماشى يا ستى... يالا بينا"

فاتت الايام وكل يوم اميرة تسأل محمد عن اسماء البنات اللى بياخدوا عنده درس ومين احلى واحدة فيهم ومين ضحكت معاه ومين هزرت ومين شاطرة ومين خايبة ...وياويله لو وهو بيحكى قال كلمة كويسة على اى بنت
محمد فرحان بغيرتها عليه ومش بيزعل بالعكس بيراضيها
وجت اجازة نص السنة... واتصلت اميرة بمحمد
"محمد انا فرحانة اووووووووى"
"خير ياحبيبتى"
"جيجى وصلت مصر"
"حمدالله على سلامتها"
"الله يسلمك...قولى بقى نوديها فين بكرة علشان نتفسح كلنا مع بعض"
"كلنا؟؟"
"اه طبعا ... ماهو انا لازم اقابلها كل يوم... وفرصة نبقى كلنا مع بعض وتتعرفوا على بعض...هى نفسها تشوفك من كتر كلامى عنك"
"وانتى شوقتينى اشوفها... بصى لما نتقابل نبقى نشوف هى نفسها تروح فين ونروح...اتفقنا"
"اتفقنا"
.......................
اتمنى تكون الرواية عجباكم وياريت نعلق ونقول رايينا
شجعونا علشان ننزل الحلقات فى مواعدها
مع العلم انك حتى لو مش شجعتونا هنزل الروايات فى مواعدها برضوا علشان وعدناكم بكدا
يلا تصبحوا على خير بقى
نتقابل بكرة 12 بالثانية
..........................
الحلقة السابعة اضغط هنا